IV Niedziela Wielkanocna, zwana Niedzielą Dobrego Pasterza, otwiera tydzień modlitw o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego. Wciąż aktualne jest wezwanie Jezusa: „Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”.
Św. Jan Paweł II mówił do Młodych:
„Drodzy Młodzi, chciałbym zapytać każdego z was: jak zamierzasz pokierować swoim życiem? Jakie masz plany? Czy nigdy nie myślałeś o tym, by poświęcić całe swoje życie Chrystusowi? Myślisz, że może istnieć coś większego, aniżeli niesienie Jezusa ludziom i ludzi Jezusowi?
Światowy Dzień Powołań jest okazją sprzyjającą modlitwie i refleksji nad tak bardzo istotnymi sprawami. Oczywiście, modlić się o powołania nie znaczy zajmować się jedynie powołaniem innych. Dla wszystkich, a szczególnie dla was, oznacza to bezpośrednie zaangażowanie siebie samego, ofiarowanie własnej gotowości Chrystusowi. Wszak wiecie, że On was potrzebuje, aby nadal prowadzić dzieło zbawienia. Czy pozostaniecie obojętni i bierni?
Drodzy Młodzi, tak jak pierwsi uczniowie – pójdźcie za Jezusem! Nie bójcie się zbliżyć do Niego, przekroczyć progu Jego domu, rozmawiać z Nim twarzą w twarz, jak z przyjacielem: Nie bójcie się „nowego życia”, które On wam ofiarowuje: On sam daje wam możliwość przyjęcia go i praktykowania z pomocą Jego łaski i dzięki darowi Jego Ducha.
Postać św. Teresy z Lisieux musi przyciągnąć uwagę wielu młodych właśnie dlatego, że Teresa jest świętą młodą, która dzisiaj na nowo powtarza to proste i sugestywne przesłanie, przepojone podziwem i wdzięcznością: Bóg jest Miłością; każda osoba jest kochana przez Boga, który czeka, by zostać przyjęty i umiłowany przez każdego człowieka.
Wy - współcześni młodzi - jesteście powołani, by to orędzie przyjąć i obwieszczać waszym rówieśnikom: "Człowiek jest kochany przez Boga! Oto proste, a jakże przejmujące Orędzie, które Kościół jest winien człowiekowi" (Christifideles laici, 34).
Z młodości Teresy od Dzieciątka Jezus zrodził się jej entuzjazm wobec Pana, wielka wrażliwość, z jaką przeżywała miłość, realistyczna odwaga jej wielkich planów. Swą porywającą świętością potwierdza ona, że również młodym Bóg udziela obfitych skarbów swojej mądrości.
Razem z nią idźcie pokorną i prostą drogą chrześcijańskiej dojrzałości w szkole Ewangelii. Pozostańcie z nią w "sercu" Kościoła, przeżywając w sposób radykalny wybór Chrystusa.
Jezus przemawia w ciszy i w modlitwie. W tej atmosferze bliskości z Nim każdy z was może usłyszeć łagodne, ale stanowcze zaproszenie Dobrego Pasterza, który mówi: „Pójdź za Mną!” (por. Mk 2,14; Łk 5,27).
Wielu z was zostało wezwanych do Jezusowego kapłaństwa; wielu do życia poświęconego Mu całkowicie w czystości, ubóstwie, posłuszeństwie, wielu, by jako misjonarze wyruszyć na wszystkie kontynenty. Wiele dziewcząt otrzymało wezwanie do ofiarowania swej miłości wyłącznie Chrystusowi, jedynemu Oblubieńcowi ich życia. Każde wezwanie Chrystusa jest historią jedynej i niepowtarzalnej miłości.
Jaka jest wasza odpowiedź? Może brakuje wam odwagi, by odpowiedzieć: tak? Czujecie się osamotnieni? Pytacie, czy całkowite, angażujące na całe życie pójście za Jezusem nie jest ponad możliwości.
Jeśli On was wzywa i pociąga do siebie, bądźcie pewni, że was nie opuści. Ewangelia powtarza wiele razy: „Nie bójcie się!” (por. Mt 14,27; Mk 6,50); „Nie opuszczę was!” (por. J 14,18). Znaczy to, że On zna wasze trudności, że powołanym daje siłę i odwagę, aby je przezwyciężyć. Jezus jest wszystkim w naszym życiu. Przeto Mu zawierzcie”
Dziewczęta, które słyszą w swoim sercu wezwanie Jezusa do pójścia za Nim drogą rad ewangelicznych w Karmelu mogą nawiązać z nami kontakt:
Modlitwa o powołania
Panie Jezu, daj obfitość Twego życia wszystkim osobom Tobie poświęconym w służbie dla Kościoła. Spraw, ażeby znalazły szczęście w oddaniu siebie, aby - wielkoduszne w ofierze - były niestrudzone w wykonywaniu swej posługi; niech przykład ich otworzy inne serca na głos Twego wezwania i sprawi, by za nimi poszły.
Panie Jezu, daj obfitość Twego życia rodzinom chrześcijańskim, ażeby były wytrwałe w wierze i w służbie Kościołowi, przyczyniając się w ten sposób do rodzenia się i wzrastania nowych powołań.
Panie Jezu, daj obfitość Twego życia wszystkim ludziom, a zwłaszcza chłopcom i dziewczętom, których powołujesz do swej służby; oświecaj ich, gdy dokonują wyboru, wspieraj w trudnościach, umacniaj w wierności. Obdarz ich gotowością i odwagą, by tak jak Ty umieli dawać swoje życie po to, ażeby inni mieli życie.