Zapraszamy na 14 grudnia
2024-12-02
Serdecznie zapraszamy na Pasterkę do Karmelu
2024-12-21
W tym miesiącu naszym Mistrzem modlitwy będzie święty Jan od Krzyża, którego uroczystość przypada 14 grudnia. Podkreślał on wielkie znaczenie trwania w Obecności Boga, świadomości Jego miłującego spojrzenia zwróconego ku nam.
Sam Bóg na nas patrzy z miłosną uwagą, gdyż, jak zapewnia nasz Święty „spojrzenie Boże jest miłością”, u Boga patrzeć znaczy kochać (por. Pieśń Duchowa 32,3). Wszystko objęte jest Jego miłującym spojrzeniem. Bóg widzi rzeczy dobrymi. „I widział Bóg, że wszystko, co stworzył było bardzo dobre” (Rdz 1,31). Otwierajmy się więc na tajemnicę Boga, który na nas patrzy z miłością i pragnie, byśmy i my na Niego z miłością patrzyli.Święty zachęca, by „miłośnie patrzeć na Boga, bez wykonywania poszczególnych aktów, zachowując się biernie, nie czyniąc nic własną pilnością, lecz trwać niewzruszenie, z uwagą miłosną, prostą i szczerą jak ten, który otwiera oczy z myślą o miłości” (Żywy Płomień Miłości 3,33)
Karmel to Zakon, którym szczególnie podkreślana jest świadomość Obecności Tego, o którym wiemy, że nas kocha. Miłość Boga, Jego spojrzenie, uzdrawia nas, leczy, bo „zdrowiem duszy jest miłość Boża” (Pieśń Duchowa 11,11).
Boża Obecność jest pełna ciepła, które uzdrawia, dlatego - pisze nasz Święty - Jezus ukazał się Magdalenie, by jej wiarę dopełnić ciepłem swej obecności (por. Droga na Górę Karmel III 31,8- tłumaczenie własne z tekstu hiszpańskiego). Bóg jest obecnością pełną ciepła, gościnną, serdeczną, przyjmującą. Bóg jest Tym, który mnie przyjmuje, zawsze, bezwarunkowo (por. Pieśń Duchowa 28,7).
W modlitwie karmelitańskiej zarówno święty Jan od Krzyża, jak i św. Teresa od Jezusa kładą wielki nacisk na uświadomienie sobie Bożej Obecności. Zachęcają oni, by pamiętać o Bogu również pośród zajęć, podczas pracy, rozmowy, odpoczynku. Bóg tu i teraz jest obecny i patrzy na mnie z miłością, troszczy się o mnie i pragnie mojej obecności. Takie spojrzenie pozwala pośród zwykłych chwil dnia codziennego dostrzegać Bożą troskę o mnie i z wiarą patrzeć na wydarzenia, jakie mnie spotykają, na osoby z którymi rozmawiam. Wtedy uczę się spoglądania z miłosną uwagą także i na bliźniego, uczę się słuchania go sercem, co wymaga szacunku i pokory, które rodzą się z wiary, w to, że pośród nas i w nas obecny jest Pan.
Życie codzienne tu i teraz to uprzywilejowane miejsce modlitwy zwanej praktyką miłosnej uwagi, zwróconej ku bliźnim i ku samemu Bogu. Kontakt z Bogiem przemienia naszą codzienność. W ten sposób uczmy się widzieć Boga we wszystkim, co nas spotyka i uczymy się widzieć tak, jak widzi Bóg.
